၀ဋ္

မာနမဲ့ ေတာ္ေခါက္သံေတြေပ့ါ
ရင္ခြင္ တံခါးကို အတင္းတိုး၀င္ၾက
ျဖဴစင္လွတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားမွာ
မင္းခ်ယ္ သခဲ့တဲ့ အစိမ္းေရာင္ေတြ အထပ္လိုက္ၾကီး ...

ခဏေတာ့ အသဲကြဲတာေပ့ါ
ကိုယ့္စူးနစ္မႈနဲ႕ ကိုယ္ဆိုေတာ့
နစ္ျမဳပ္မသြားေအာင္ ငါထိန္းရမယ္
ယိမ္းယိုင္လည္း ေဘးတိုင္ေတာ့ ဆြဲရမယ္ေပ့ါ .....

ေယာက္်ား အသည္းပါကြား
မာယာတံုး အလွည့္အျပဳံးကို
တစ္သက္ဆံုး အထိေတာ့ သယ္မသြားဘူး
နယ္သြားၿပီးေတာ့လည္း ငါမလြမ္းဘူး ...

သစၥကို ပ်က္ရယ္ျပဳၿပီး
ခ်စ္တာကို ပ်က္ဆီးေစခဲ့တဲ့ဒဏ္
နင့္အလွည့္လည္း မၾကာေတာ့ပါဘူး ....